Elkaar ontmoeten
Misschien ben je net als ik weer terug van vakantie. Voor mij was het een enerverende periode. Het is fijn om weer door het huis van Plata te banjeren.
Ik ben hoopvol gestemd. Ja, dwars door de vele ingrijpende gebeurtenissen heen, die het nieuws ons de laatste tijd met grote regelmaat brengt. Al was het maar omdat hoop het enige middel is tegen wanhoop. En dé manier om hoop in het leven te brengen, juist als de onrust toeneemt, is: elkaar ontmoeten.
Samen met mijn vrouw verbleef ik deze vakantie in het plaatsje met de welluidende naam ‘Alles’. Een bijzondere naam voor mij, die ik regelrecht in verband zie staan met de plek ‘Nergens’, waar ik vaker mee bezig ben geweest. Tegen die achtergrond vond ik de naam van dit dorpje een mooie aanvulling voor me. We zijn er onder andere naar een feestavond geweest, waar meer dan 400 mensen elkaar ontmoetten tijdens een uitgebreide maaltijd. Alsof het zo moest zijn. ‘Alles’ stond – en staat – in het teken van ontmoeten!
De vakantietijd heb ik benut om voor mezelf de vele gebeurtenissen van het afgelopen jaar te verwerken. Mooie en rijke -, maar ook lastige en verdrietige gebeurtenissen. Ze bleken me te hebben geïnspireerd. Het klinkt misschien raar om dat zo te zeggen. Maar zo voel ik het toch echt. Ergens in het afgelopen leerjaar noteerde ik de volgende zinnen, die in een gedicht een plaats hebben gekregen:
Als de druk toeneemt
Dan wordt het hoog tijd
Om te blijven drijven in de rivier
Liggend op onze rug
Om in de stroming de wereld voorbij te zien trekken
En weer te ervaren
Dat we in het hier en nu ons leven leven
Ieder moment opnieuw
Ik heb deze zinnen meerdere keren herhaald, om mezelf toe te spreken dat het niet alleen maar een luxe is om me over te geven aan de werkelijkheid waarin ik besta, maar dat het een noodzaak is. In de behoefte aan vakantie ben ik een appèl gaan herkennen, om mijn leven meer dan tot nog toe vanuit het Hier en Nu in te richten.
Meebewegend op de stroming van de rivier de Dordogne heb ik me mogen voeden met alle goeds die Moeder Natuur daar aanreikt. Ik heb het met graagte aangenomen. En nu sta ik te trappelen om te gaan doorgeven: De opstellingenavonden starten alweer op 30 Augustus! Inspirerende avonden zijn het steeds. Voor mensen die het als een kans zien om even uit de drukte van de alledaagse realiteit te stappen en tijd te maken voor zichzelf. Voor mensen die een vraag willen inbrengen. Voor mensen die kennis willen maken met Systemisch Werken. Voor mensen die zich willen bekwamen in Systemisch Werken en zo ervaring opdoen door het bijwonen van opstellingen, of door stand-in te zijn. Door de extra ingeplande avonden is er nieuwe ruimte ontstaan. Mocht je willen: kom er bij en geef je alsjeblieft op tijd op.
En dan het boek Spiegelingen. Ik ben blij dat het klaar is! Op 8 September is de presentatie ervan in Katwijk. En inmiddels al zo veel mensen die hebben aangegeven erbij te willen zijn! Wow!!
In Maart 2017 ga ik aan de eerste groep systemische begeleiders een vervolgopleiding geven, die aansluit op de opleiding Werken met Opstellingen: een trainersopleiding Systemisch Werken. Een training met systemische aandacht voor leerprocessen. Het is een ambitieus programma geworden. Ik kan niet wachten om samen met de groep aan de slag te gaan.
En natuurlijk de coachingen, de trainingen en de SUPERfijne avonden met SUPERvisiegroepen!
De ontmoetingen. Ja, daar doe ik het voor! Elkaar ontmoeten is net als vakantie beslist een voorrecht. Ik zie er naar vooruit!
